Veel mensen fantaseren erover: je boeltje pakken, vertrekken naar een ander werelddeel en mensen gaan helpen die het een stuk slechter getroffen hebben dan wij. Want diep in ons hart leeft bij ons allemaal het verlangen om werkelijk een verschil te maken. Voor Helena van Engelen was het geen droom of fantasie, maar een roeping.
Na het zien van een documentaire was ze vastbesloten een project te beginnen voor kansarme kinderen en nam ze het vliegtuig naar Peru. Daar werd ze diep getroffen door de schrijnende omstandigheden waarin kinderen in de armoedewijken leefden. Zwervend, mishandeld, misbruikt. Kinderen die behalve hun prachtige ogen helemaal niets hadden. Geen liefde, geen aandacht, geen thuis, geen toekomst.
Helena besloot dat ze álles zou doen om deze kinderen een toekomst te geven en hun ogen weer te laten sprankelen. Ze ging naar Nederland om haar huis te verkopen en vertrok zo snel ze kon weer naar haar nieuwe thuisland. Om zich met hart en ziel in te zetten voor de vergeten kinderen van Peru.
In Urubamba, in de Heilige Vallei nabij Cusco, kocht ze 2,7 hectare grond. Op deze bijna paradijselijke plek, waar helder water uit de bergen stroomt en geurende kruiden uit de Andes groeien, bouwde Mamita Helena een centrum voor kinderen uit de omringende, arme leefgemeenschappen. Sindsdien vonden talloze kinderen daar een thuis. Een thuis waar ze in liefde, veiligheid en gezondheid kunnen leven, leren en tot bloei komen.
Deze video van Mirjam Bleeker hoort bij het boek Mamita Helena uit 2012.
